Birçok meslekte olduğu gibi Keçecilik de unutulmaya yüz tutmuş meslekler arasında ki yerini aldı. Eskilerin en çok rağbet gören mesleklerinden olan Keçecilik gelecek birkaç yılda tarihe karışması bekleniyor.
Keçe, yün, kıl ya da pamuğun ıslak ortamda çiğnenip dövülerek liflerinin birbirine kaynaşmasıyla elde edilen ve örtü, yaygı, çadır, giysi yapımında kullanılan kaba kumaştır. Bu kumaş türü ile uğraşanlar yıllarca sektörünün en zahmetli ve iyi gelir sağlayan bir mesleğini icra ettiler. Geldiğimiz bu günlerde ise bu mesleğin de kaybolacak olan meslekler arasında yerini aldığını görebiliyoruz.
Keçe tüm el sanatlarında olduğu gibi üretimi uzun süren ve çok emek isteyen bir üründür. Yapımı için; yay, tokmak, kalıp, kalıplaş, makas, sepki (çubuk), hasır sırığı, halat, süpürge, makas, su kabı, terazi, boya kazanı ve ocağa ihtiyaç vardır. Ahilik örgütleri içinde yer alan esnaf loncalarında Keçecilik, önemli bir yer tutuyordu
Bir zamanlar evlerin başköşelerinde yer alan ve en vazgeçilmez ev eşyası olan keçe şimdi ise sadece yaylalarda kullanılırken son keçe sanatı ustaları da zamana karşı direniyorlar. Bir zamanlar ayrıcalıklı sanat olan Keçecilik sanatında şimdi çalışmak isteyen kimse yok.
Keçecilik mesleğine ilişkin bir açıklama yapan keçe satıcısı esnaf; “ Zamanla Keçecilik yapan kimse kalmayacak ve bu güzel sanat yok olup gidecek. Keçeciliğin sağlık ve tarihsel önemi bakımından canlı tutulması ve desteklenmesi gerekiyor. Tek isteğim bu sanatın yaşadığını görmek. Keçe bugün hala yalıtım da ve giyimde kullanılan önemli bir materyal. Bu nedenle ülkemizin böyle bir değeri yitirmemesi, koruyup geliştirmesi lazım” diye dert yandı.