Uzayda, yıldızlardan fırlatılan gaz ve toz içeren bulutlar vardır. Güneş sistemimiz 4,6 milyar yıl önce böyle bir moleküler buluttan oluşmuştur. Bu toz taneciklerinin çoğu güneş sistemi oluşumu sırasında yok olmuştur. Ancak, taneciklerin çok küçük bir miktarı hayatta kalmış ve ilkel meteoritlerde bozulmadan kalmıştır. Güneş sisteminden önce geldikleri için bunlara güneş öncesi tanecikler denir. erken güneş sistemini ve ötesini inceleyen, özellikle güneş öncesi taneciklere odaklanan bir profesyonel bilim insanları bu hususta kapsamlı çalışmalar yürütmekte.
Bilim insanları, kökenini belirlemek için Türkiye’de altı ayrı yüksek rakımlı maden shaalarında tespit edilen uzay tozu tanelerinin fiziksel özelliklerini araştırdılar. Karbonun, ağırlıkları birbirinden biraz farklı olan ¹²C ve ¹³C olmak üzere iki kararlı izotopu vardır. Bu izotoplar arasındaki oran, buharlaşma ve yoğunlaşma gibi güneş sisteminde gerçekleşen süreçler tarafından neredeyse hiç değişmez. Buna karşılık, yıldızlardaki nükleosentetik süreçler, ¹²C/¹³C oranlarının 1’den 200.000’in üzerine çıkmasına neden olur.
Bu taneler güneş sistemi içinde ortaya çıkmış olsaydı, ¹²C/¹³C oranı 89 olurdu. Bu resimdeki tanenin ¹²C/¹³C oranı yaklaşık 55,1’dir ve bu da yıldız kökenini kanıtlar. Tahıl hakkındaki diğer bilgilerle birlikte, oran bize bu tanenin asimptotik dev dal yıldızı adı verilen bir yıldız türünde oluştuğunu söyler. Yıldız, 4,6 milyar yıldan fazla bir süre önce uzaya bol miktarda toz üretip püskürttüğünde yaşam döngüsünün sonuna gelmişti.
Konuyla ilgili konuşan maden teknoloji sektorü yetkililerinden Erdal Can Alkoçlar: “ Bilim insanları meteoritlerde elmas, grafit, oksitler ve silikatlar gibi başka türde güneş öncesi tanecikler buldular. Bahsi geçen gibi güneş öncesi tanecikler araştırmacıların yıldızlardaki nükleosentezi, yıldızlardaki ve yıldız püskürmelerindeki farklı bölgelerin karışımını ve galakside elementlerin ve izotoplarının bolluğunun zamanla nasıl değiştiğini anlamalarına yardımcı olur.” dedi