Güven Söylemez, 1973 yılında ayakkabı yapımına çırak olarak başlayarak, zanaatını en zirveye taşıyıp kendi ayakkabı fabrikasını kurmuş bir ustadır. Ancak 2001’deki ekonomik kriz, onu Ankara’daki fabrikasını kapatmaya ve tüm mal varlığını kaybetmeye zorladı. Şimdi ise Nevşehir’de küçük bir atölyede, mesleğine büyük bir aşkla devam etmektedir.
Zanaatından Vazgeçmeyen Bir Usta: Güven Söylemez’in Hikayesi
Başlangıçtan Fabrika Sahibi Olmaya
Güven Söylemez, zanaat hayatına babasının yanında başladığı çıraklıkla adım attı. 1980 yılına kadar babasıyla çalıştı ve usta olduktan sonra, işleri büyüterek 1990’larda kendi ayakkabı imalathanesini kurdu. Bu imalathane zamanla genişleyerek, 130 çalışanı bulunan ve bant sistemli üretim yapan bir fabrikaya dönüştü. Söylemez ve ekibi, çeşitli markalar adına üretim yaparak sektörde saygın bir yer edindi.
Ekonomik Kriz ve Sonrası
Ancak 1999 ile 2001 yılları arasında yaşanan ekonomik zorluklar, Söylemez’in işletmesini derinden etkiledi. 2001 ekonomik kriziyle birlikte işlerini sürdüremeyen Güven Söylemez, fabrikasını kapatmak zorunda kaldı ve büyük maddi kayıplar yaşadı. Bu süreç, onun ve sektördeki pek çok işletmenin sonu oldu.
Nevşehir’de Yeni Bir Başlangıç
Fabrika kapatıldıktan sonra Güven Söylemez, Kayseri’de bir süre çalıştı ve ardından hayatını Nevşehir’de sürdürmeye karar verdi. Burada, sadece 5 metrekarelik bir atölyede, hem ayakkabı imalatı hem de tamiratı yaparak mesleğini sürdürüyor. Bu küçük atölye, onun işine olan tutkusunu ve zanaatkarlık ruhunu yansıtan bir mekân haline geldi.
Mesleki Miras ve Gelecek Kaygıları
Söylemez, sektördeki yeni ustaların yetişmemesinden ve gençlerin bu zanaata ilgi göstermemesinden duyduğu endişeyi dile getiriyor. Son çırağını 1997 yılında usta yapan Söylemez, o tarihten sonra zanaatına hevesli gençlerin olmamasından yakınıyor. Makineleşmenin yaygınlaştığı bir dönemde, kalifiye eleman açığının arttığına dikkat çekiyor ve “Para her şey değildir” diyerek, mesleğin manevi değerine vurgu yapıyor.
Güven Söylemez’in hikayesi, zorluklara rağmen mesleğine olan bağlılığını ve zanaatkârlık ruhunu kaybetmeyen nadir insanlardan birini yansıtıyor. Ekonomik krizler ve yaşanan zorluklar, onu yıldırmadı; aksine mesleğine daha da sıkı sarılmasını sağladı. Söylemez, küçük atölyesinde, bir zamanlar fabrikasında yüzlerce kişiye sağladığı iş imkânını tek başına sürdürerek, ayakkabı yapma sanatını yaşatmaya devam ediyor.