İnsanlar daha iyi bir hayat için mücadele veriyoruz. Bunun için çalışmamız gerekiyor. Ancak bu ülkenin önemli sorunları başında işsizlik geliyor. Eskinin aranan ve özlenen meslekleri bir, bir yok oluyor. Bunlardan Seyyar çerçicilik oldukça önemli bir meslekti. Şimdilerde ise bu meslek için tamamen öldü de denebilir.
Çerçi, boncuk, iğne, lastik, makas gibi tuhafiye eşyaları yanında akla gelebilecek birçok eşyayı içerir. Çerçicilik de bu tuhafiye eşyalarını köy, pazar ve benzeri yerlerde dolaşarak satan gezginci esnaftır. Çerçiliğin ortaya çıkış sebeplerinden en önemlisi ulaşımın zor olduğu, alışveriş yapmanın kolay olmadığı yerlerde yaşayanların ihtiyaçlarını karşılanmasıdır. Bu nedenle de çerçiler şehirlerdeki pazarlardan, çarşılardan çeşitli ürünleri kasabalara ve köylere getirir. Çerçi yaklaştığında mutlaka üzerindeki eşyalar birbirine çarpar ve değişik sesler çıkarır.
İğneden ipliğe, aynadan cımbıza, boncuktan oyuncağa, astardan kumaşa her türlü nesneyi bir eşek, beygir, at üzerinde veya arabalarında köy köy, mahalle mahalle gezip dolaşarak satan seyyar satıcılara çerçi denir.
Konu ile ilgili olarak bir açıklama yapan eskiden çerçicilerden Faruk Ç. İsimli vatandaş; “Bir köye çerçi gittiğinde kadınlar, kızlar, çocuklar çerçinin etrafına üşüşerek; yağ, peynir, yün, arpa, darı, mercimek gibi ürünler karşılığında bazı ürünleri alırlardı. Karayollarının gelişmesi ve motorlu araçların yaygınlaşması, ticari satış ağ ve yöntemlerinin ilerlemesi ve marketler zincirinin en ücra köşelere bile burnunu sokması sonucu bu meslek tamamen öldü. Ve biz de daha fazla direnemedik zamana ve gelişen teknolojiye. Şimdi ise farklı mesleklere yöneldik çerçi mesleği artık çok nadir görülüyor” dedi.